Ek bilgi
| SAYI | 146 |
|---|---|
| SAYFA ARALIĞI | 70-79 |
Makaleler
Toplumsal Cinsiyet Rejimi Bağlamında Türkiye’de Kurumsal Çocuk Bakım ve Eğitim Hizmetleri – Saniye Dedeoğlu, Aslı Şahankaya Adar
₺25,00
Tek neden olmamakla birlikte, karşılanabilir ve ulaşılabilir kurumsal bakım hizmetlerinin yetersizliği Türkiye’de kadın istihdamının düşük olmasında etkilidir.
Giriş
Tüm dünyada önemli bir sosyal politika alanı1 olarak karşımıza çıkan erken çocukluk bakım ve eğitimi (EÇBE), temelde refah rejimi ve toplumsal cinsiyet eşitliği olmak üzere iki değişken etrafında şekillenmektedir. Bu iki değişken EÇBE hizmetlerinin kurumsal kapasitesini etkilemenin yanında, kurumsal EÇBE hizmetlerindeki aktörlerin sorumluluk alanlarının belirlenmesinde de önemli bir role sahiptir. Refah rejimi değişkeni EÇBE hizmetlerinin bir çocuk hakkı olarak ele alınıp alınmadığı bağlamında kamunun bu hizmetlerin bir aktörü olarak sorumluluk düzeyini belirlerken, toplumsal cinsiyet eşitliği değişkeni ise çocuk bakımı ve kadın istihdamı denkleminin nasıl kurulacağını etkilemektedir (Walby, 2004). Bu durumda her iki değişken de EÇBE sorumluluğunun devlet, piyasa ve aile arasındaki bölüşümüne işaret etmekte ve bu sebeple EÇBE’nin kurumsallaşma pratikleri ülkeden ülkeye değişiklik göstermektedir. Öyle ki birtakım ortak değerler ve ilkeler etrafında şekillenen Avrupa Birliği (AB)’nde dahi genel çerçevesi birlik düzeyinde belirlenmiş olmasına rağmen uygulamada EÇBE, ulusal hükümetlerin sosyal ve politik süreçleri doğrultusunda şekillenmektedir (Jenson ve Sineau, 2003). Uygulama farklılıklarına rağmen AB ülkelerinin çoğunda EÇBE’nin kamu sorumluluğunda olduğu görülmektedir. Neoliberalizmin en coşkulu döneminin deneyimlendiği günümüz konjonktüründe dahi İskandinav ülkeleri başta olmak üzere AB genelinde neoliberalizmin taşıyıcısı olarak nitelendirebileceğimiz özelleştirme sürecinden en az etkilenen politika alanlarından biri EÇBE hizmetleri olmuştur.
