Makaleler

Yurda Dönüşün Emek Piyasasına Yansımaları – Selda Dudu, Adem Yavuz Elveren

40,00

 Aile birleşmesi yoluyla yurt dışına yerleşen ve orada iş bulamayan yüksek eğitimli bir göçmen, Türkiye’ye döndüğünde beklentisinden daha iyi bir şirkette ve Türkiye’de yaşarken kazandığından daha yüksek bir maaşla iş bulabiliyor.

 1950’li yıllardan itibaren Türkiye’den, başta Avrupa ülkeleri olmak üzere ABD, Avustralya, Kanada ve Körfez Ülkeleri gibi, dünyanın birçok ülkesine göç ediliyor. Dışişleri Bakanlığı verilerine göre, 6,5 milyonu aşkın T.C. vatandaşının yaklaşık 5,5 milyonu Batı Avrupa’da yaşamakta. Gittikleri ülkelere kalıcı olarak yerleşenler ve hatta vatandaşlık alanlar olduğu gibi, azımsanmayacak bir kesim de Türkiye’ye geri dönüyor. Yurda kesin dönüş yapan T.C. vatandaşı sayısı ise yaklaşık 3 milyon.1 

Neden Gidiyorlar? 

Türkiye’den Avrupa’ya göçleri beş dönemde incelemek mümkün: (1) 1960-1970 yıllarındaki işçi göçleri, (2) 1970-1980 yıllarındaki politik göçmenler, (3) 1980-1990 yıllarındaki sığınmacı etnik azınlıklar, (4) 2000’li yıllardaki duraklama dönemi ve (5) 2010’lu yıllardan itibaren otoriter rejimden kurtulmak için göç edenler. 

1950’li yıllarda bireysel girişimler ve özel aracılarla Avrupa’ya Türkiye’den işçi göçleri başladı. Avrupa ülkeleri, söz konusu bu göçlerle o dönemdeki düşük vasıflı iş gücü açığını kapatmayı hedefliyordu. Türkiye ise giden göçmenlerin yeni mesleki beceriler edinerek geri gelecekleri beklentisiyle bu göçleri destekledi. Bu göçler aynı zamanda Türkiye için döviz geliri anlamına da geliyordu çünkü diğer ülke göçmenlerinde de olduğu gibi o dönem giden işçiler ailelerine para gönderiyorlardı. Dahası, işsizlik oranları yüksek Türkiye’nin işsiz vatandaşları için Avrupa yeni iş sahasıydı. 

Ek bilgi

SAYI

132

SAYFA ARALIĞI

37-42