Ek bilgi
Sayı | İktisat ve Toplum Dergisi 75 |
---|---|
Sayfa Aralığı | 41 – 44 |
₺15,00
Senfonilerinin sayısı sekiz olmuştu. Kritik bir sayıydı bu. Dokuzuncu senfoni bitince, kader ortaya çıkacak mıydı? Beethoven gibi, Franz Schubert ve Anton Bruckner gibi… Bu Viyanalı besteciler, her üçü de Dokuzuncu senfonilerini yazıp bitirince, değişmeyen kadere teslim olmuşlardı. O da böyle acı bir sonla mı karşılaşacaktı? İçinde garip bir önsezi vardı. Onu da mı aynı kader bekliyordu? Ama o hiç hazır değildi ki buna… Henüz kırk sekiz yaşındaydı, önünde daha yıllar olmalıydı. Biraz da güzel günler görmek isterdi. Çok acılar görmüştü. İhanet, evlat acısı, kardeşinin intiharı… Hayatı boyunca kendinden küçük tam sekiz kardeşinin kaybını yaşamıştı. Şimdi acaba sıra onda mıydı? Hayır, kadere teslim olmayacaktı. Dokuzuncu senfoniyi yapmazsa, ona bir şey olmayacaktı. O netameli senfoni şimdi olmamalıydı. Böylece ecel onu almazdı…
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.