Devletin Ekonomiye Müdahale Aracı Olarak Kısmi İthal İkamesi Politikası: Enerji Alanı Örneği – Osman Aydoğuş

 Enerji alanında uygulanacak kısmi ithal ikamesi politikası, sadece nihai ürünü (elektrik enerjisi) değil, aynı zamanda bunların üretimde kullanılacak makine-teçhizat vb. (sermaye ve ara malları) üretimini de kapsamalıdır.

 “Bir musibet bin nasihatten evladır.” Rusya-Ukrayna Savaşı bu sözün ne kadar doğru olduğunu bir kere daha gösterdi. Gıdada ve enerjide Türkiye’nin en büyük iki tedarikçi ülkesi arasındaki savaş ve yaptırımlar, Türkiye’de gıda ve enerji arz güvenliğinin ne kadar kırılgan olduğunu bir kere daha tüm çıplaklığıyla ortaya koydu. 

Bu yazımızda enerji arz güvenliğindeki kırılganlığın temel kaynağını oluşturan dışa bağımlılığı azaltmanın bir yolu olarak enerji alanında uygulanabilecek kısmi ithal ikamesi politikasını ele alacağız. Türkiye’nin Büyüme Stratejisi kitabımızda ortaya koyduğumuz yeni büyüme stratejisinin merkezinde, seçilmiş alanlarda uygulanacak özel programlar yer alır. Bu programlarla Türkiye’nin cari açık (gelir-harcama açığı), teknoloji açığı, düşük potansiyel büyüme hızı, yetersiz tasarruf ve yatırım vb. temel yapısal sorunlarının çözümü hedeflenir (Aydoğuş, Çolak ve Lenger, 2012). Burada, yeni büyüme stratejisinin ayrıntılarına girmeyeceğiz. İlgili okuyucu ayrıntılar için kitabımıza başvurabilir. Büyüme stratejisinin ana amacını, başlıca hedeflerini, kısıtlarını ve araçlarını kısaca açıkladıktan sonra, en önemli seçilmiş alanlardan birisi olan enerji alanı örneğinde kısmi ithal ikamesi politikasını ele alacağız.