Ek bilgi
| Sayı | 155 |
|---|---|
| Sayfa Aralığı | 28-32 |
Makaleler
Türkiye’nin İhracat Destinasyonundaki Eksen Kayması ve Avrupa Birliği – Suat Tuysuz
₺40,00
Kendini muhafazakar demokrat olarak tanımlayan 2002 yılından günümüze iktidarda olan AKP (Akdoğan, 2004) iktidarındaki yılları yeni bir anlayışın inşa edildiği dönem olarak tanımlamaktadır. 2002 yılından sonra art arda kazanılan birkaç seçimden sonra ise bu yeni dönemin ‘Yeni’ Türkiye’ olarak sloganlaştırıldığına şahit olunmaktadır. Söz konusu kavramı dindarlık ve muhafazakarlığa dayalı politikaların sloganlaşmış hali olarak tanımlamak mümkündür. Bu slogan, Osmanlı’nın din eksenli politikalarıyla ilişkilendirilmiş ve Cumhuriyetçi seküler kesimler tarafından yoğun biçimde eleştirilmiştir. Nitekim ‘Yeni’ Türkiye ifadesinin İslam ve muhafazakarlıkla soslanan içeriği, gelişmiş Batı ülkeleriyle teması artırmaktan ziyade gelişmekte olan ülkelerin liderliğine soyunmayı da içeren bir anlam ihtiva etmektedir. Böylece iktidarının ilk dönemlerinde hem Doğu hem de Batı’yla ilişki kuran AKP, ‘Yeni’ Türkiye kavramına da uyumlu olacak şekilde gelişmekte olan Doğu ve İslam ülkeleriyle olan temasını gün geçtikçe artırmıştır. Bu durum Cumhuriyet ideolojisinin yönünü Batı’ya dönen yapısına karşın ‘Yeni’ Türkiye olarak adlandırılan dönemin Doğu eksenli politikalarla şekilleneceğine işaret etmekteydi. Buradan hareketle ‘Yeni’ Türkiye kavramının yalnızca kültürel ve politik değil mekansal bir içeriğe de sahip olduğu belirtilebilir.
