Keynes’in Liberal Sosyalist Geleneğinde Thomas Piketty – Ercan Eren

 Ana sonuçlardan biri, eşitsizliğin ekonomik ve teknolojik olmaktan ziyade öncelikle politik ve ideolojik olduğudur (Piketty, 2021b: 147). 

 Thomas Piketty’nin gelir ve servet eşitsizliğinin nedenlerini öne çıkartan Yirmi Birinci Yüzyılda Kapital (2014) kitabından sonra, onun devamı niteliğinde yayımladığı Kapital ve İdeoloji (2020)’de aynı sorunu ele almaya devam etmiş, kitabın son bölümünde bir çözüm önerisinde bulunmuştur: Katılımcı sosyalizm. Bu bölümde, J. Rawls ve J. Meade’e yapılan atıflar yanında, mülkiyet sahibi demokrasi ve liberal sosyalizm benzeri öneriler de dikkat çekmektedir. 

Piketty’nin eşitsizlik sorununu öne çıkartmasında, birçok ortak çalışma yaptıkları A. B. Atkinson etkili olmuştur denebilir. İlginç ve önemli bir nokta Atkinson, J. Meade’in öğrencisi ve onun geleneğini temsil etmektedir. 1930’ların başında J. M. Keynes’in en yakınında olan beş kişiden (R. Kahn, P. Sraffa, A. ve J. Robinson ve Meade) biri olan Meade aynı zamanda, belki 1940- 1946 arasında Keynes’le en yakın çalışan kişidir (Eren, 2021b). Meade, Keynes’in tanımladığı liberal sosyalizm tanımına çok yakın, uygulanabilir bir model geliştirmiştir. 

Bütün bu ilişkileri göz önüne alarak Meade, Atkinson ve Piketty’i Keynes’in liberal sosyalist (eşitlikçi liberal) çocukları olarak adlandırmak doğru olacaktır diye düşünüyorum. Bu çalışmada Keynes ve Meade hakkındaki makalelerim (Eren, 2021a; 2021b) ışığında Piketty’nin çalışmalarını kısaca ele alınacağım.