İstihdam Araştırmaları, Salgın ve Sonrası – Nuran H. Belet

 Uzaktan eğitim, uzaktan çalışma biçimleri ve esnek çalışma modelleri üzerinden süren tartışmalarda, uzaktan yapılan eylemlerin, “yeni normal” tartışmaları içinde kalıcı olacağı varsayılan istihdam politikaları ve çalışma biçimlerinin de salgın sonrasına yeni çalışma biçimleri olarak devam edeceği öngörülmektedir.

 Salgın ve Sonrası 

Dünya Sağlık Örgütü (WHO), 11 Mart 2020’de yaptığı açıklamayla 114 ülkede 118 binden fazla vaka, 4291 ölüm görüldüğünü belirtmiş, COVID-19’u pandemi (salgın) olarak nitelendirmiştir. Türkiye’de ilk tespit edilen vaka 11 Mart 2020’de bildirilmiştir ve vaka sayısı artarak devam etmiştir. COVID-19 salgını dünyayı kasıp kavururken salgının çok boyutlu etkilerinin ne olacağı tartışmalarının özellikle “salgın sonrası ne olacak?” bağlamında evrildiği de görülmektedir. Hemen hemen yaşamın bütün alanlarını etkileyen salgın devam ederken, olası sonuçları üzerinde çok sayıda çalışma ve araştırma başta sağlık, ekonomi ve eğitim olmak üzere yaşamın neredeyse bütün alanlarında sürdürülebilirlik ve “yeni normal” tartışmalarını da beraberinde getirmiştir. Özellikle ekonomik açıdan, gerek çalışanlar üzerinde gelir kaybedici etkileri gerekse “yeni çalışma normları ve biçimleri” bağlamında, ülkelerin işgücü ve istihdam yapılarında da önemli sonuçlar doğurarak kesişimsel eşitsizlik alanları üzerine yoğunlaşılmıştır1.