Ek bilgi
Sayı | İktisat ve Toplum Dergisi 171 |
---|---|
Sayfa Aralığı | 109-113 |
₺40,00
Sanat, kendi kendini iktisadi ve mali olarak sürdüremiyor; toplumun doğrudan sanat ile ilgili olmayan alanlarından gelecek kaynağa ihtiyaç duyuyor. Eğer piyasa mekanizması (arz ve talep mekanizması) sanatın sürdürülmesi, devamlılığı ya da varlığı için uygun bir zemin yaratamıyorsa, sanat var olabilmek için vergiler gibi önemli bir kamusal kaynağa ya da başka dışsal (sanat dışı) alanlardan gelen mali “korumalara” ihtiyaç duyuyor demektir. Bu durumda sanat, mali olarak bağımsız ya da özerk olamıyor.
Hayatta mali olarak bağımsız ya da özerk olamayan sadece sanat alanı değildir. Eğitim de bu durumdadır. Tüm okullar özel okul olsa, bazıları eğitim alamaz. Sağlık alanı da benzer bir durumdadır. Tüm hastaneler özel hastane olsa ve devlet sağlık sistemini sübvanse etmese, bazıları sağlık hizmeti satın alamaz. Aslında, birçok sektör mali olarak bağımsız olamayıp, zaman zaman devletten ya da kamu kurumlarından destek istemektedir.
Bu cümleden şu sonuç da çıkarılabilir: Sanat sadece piyasa mekanizmasına bırakılırsa, az sayıda insan sanatı takip edebilir.
Sayı | İktisat ve Toplum Dergisi 171 |
---|---|
Sayfa Aralığı | 109-113 |