Bakım Yükü Kimin Yükü?: Türkiye’de Çocuk Bakım Rejimi – Çağla Ünlütürk

Türkiye refah rejiminin, ücretli çalışma ile bakım arasındaki ayrışmayı dönüştürecek, kadınların da erkeklerin de hem geçim sağlayanlar hem de bakım sorumluluğu olan kişiler olarak kabul edildiği “evrensel bakım veren” bir modelle yeniden örgütlenmesi gerekmektedir.

Giriş

Türkiye’de erken çocukluk bakım ve eğitim hizmetlerinin (EÇBE) kurumsallaşması konusunda pek çok eksiklik bulunduğu çok sayıda akademik çalışmada dile getirilmiş ve kurumsallaşmış, eşit ve yaygın çocuk bakım hizmetleri talebi, 2000’li yılların başından itibaren önce kadın hareketinin, sonra bazı sendikaların ve son olarak da siyasi partilerin gündemine girmiştir. Bununla birlikte, pek az akademik çalışma çocuk bakım rejimini tüm yönleriyle analiz etmekte ve politik taleplerin pek azı çocuk bakım rejiminde külli bir dönüşüme dayanmaktadır. Çocuk bakım rejiminden söz ederken çocukların bakım sorumluluklarının hane, devlet ve piyasa arasında ve kadınlar ile erkekler arasında nasıl dağıtılacağını düzenleyen yasal, kurumsal ve toplumsal mekanizmalar bütününden söz etmekteyiz (İlkkaracan, 2013: 2). Çocuk bakım rejimi çok boyutlu ve çok taraflı olduğu için, çok sayıda politika alanının da ortak kesenidir.